Wist je dat ik een jaar lang heb gewerkt aan een winkelformule die er nooit is gekomen? Ook heb ik anderhalf jaar gewerkt aan een app die nooit gelanceerd is. En zo heb ik nog wel meer voorbeelden van mislukte projecten.  Projecten zonder enige impact… 

Ik was een expat kind en groeide dus op in het buitenland. Ik zat op een internationale school omringd door allemaal welvarende kinderen.  We leefden in een soort bubbel eigenlijk. Een bubbel van blanke, welgestelde families, met ouders die werkzaam waren in het corporate landschap. Want alleen als je ouders bij een corporate werkte, kon je zo’n levensstijl leiden.

Als jong kind riep ik altijd: Ik wil echt niet zo’n kantoor baan als pap

Als jong kind riep ik altijd: ik wil echt niet zo’n saaie kantoorbaan als papa later. Maar naar mate ik ouder werd, kende ik niet beter dan dat een kantoorbaan in een groot bedrijf voor mij was voorbestemd.  Na de middelbare school in Praag ben ik marketing gaan studeren want de studie ‘International Marketing Management’ paste helemaal bij mijn ambitie om net als m’n ouders ook weer een leven in het buitenland te leiden. Ik zag mezelf al helemaal lopen in een mantelpakje, reizend over de hele wereld. Na mijn HBO studie ontdekte ik dat dat droombeeld met name was weggelegd voor mensen met een Universitair diploma.

Dus hups, dan nog maar even twee jaar hard werken op de universiteit om dat papiertje te bemachtigen. Nominaal ben ik al mijn studies doorgerold om uiteindelijk een mooie basis te leggen voor een Traineeship bij een groot bedrijf. In Januari 2015 werd mijn droom werkelijkheid. Ik kon aan de slag als Young Talent bij een groot telecom bedrijf.  Ik weet nog goed hoe gaaf ik dat vond. Echt alsof ik een aanstormend talent was die impact ging maken. Ik kreeg een behoorlijk salaris en behoorde tot een groepje geselecteerde talenten. Ik was toch echt wel een geluksvogel…

En dat ben ik ook zeker geweest. Ik heb mooie reizen naar Seoul en Silicon Valley gemaakt. Er is veel geïnvesteerd in mijn persoonlijke ontwikkeling in de vorm van coaching. Ik kreeg altijd veel flexibiliteit om te werken waar en hoe ik zelf wilde. Bovendien heb ik heel veel nieuwe vriendschappen opgebouwd. Kortom, de condities van m’n werk waren uitstekend!

Ik merkte dat ik met name in m’n dagelijkse werkzaamheden tegen een aantal dingen aanliep. Het overkoepelende thema was: een gebrek aan impact. Misschien herken jij jezelf ook wel in een aantal situaties die ik hier schets.

Mijn gebrek aan impact in een corporate omgeving

Bezig zijn met een project dat nergens op uitloopt – ik heb weleens een jaar lang aan een project gewerkt dat uiteindelijk niet is uitgerold. Niet omdat het idee niet goed was maar omdat ze toch besloten de strategie aan te passen. Dat voelt echt als verspilling van tijd en energie…

Zelf je eigen rol moeten bedenken – ik heb ook weleens gehad dat ik niet begreep wat mijn toegevoegde waarde in een team nou precies moest zijn. Ik moest zelf bedenken wat ik kon gaan oppakken en hoe dat dan in het grotere plaatje zou passen.

Resultaten niet terug zien –  Vele dagen heb ik gevuld met meetings en powerpoints. Maar wie heeft daar dan uiteindelijk wat van gemerkt? Waar heeft het nou eigenlijk toe geleid?

Externe bureaus nemen het werk uit handen – Voor ieder wissewasje kan je in theorie een extern bureau in huren die het werk voor je doet. Ik was op een zeker moment een marketeer en liet de teksten, visuals, en eigenlijk het hele concept door een extern bureau maken. Het enige wat ik zelf deed was de opdracht omschrijving.  Dat voelt niet bevredigend en bovendien kwam mijn ontwikkeling daardoor ook stil te staan.

Als ik het zou moeten samenvatten dan miste ik eigenlijk m’n eigen betekenis en bijdrage in het bedrijf waar ik werkte. Ik had een goede inzet en nam altijd veel initiatief maar toch heeft het voor mijn gevoel nergens toe geleid.

De almaar uitdijende bureaucratie van grote bedrijven veroorzaakt alle bullshitbanen.

David Graeber

Wat is impact en waarom is het belangrijk?

Ik ging met anderen hierover praten. En wat blijkt?  Ik ben niet de enige met het gevoel betekenis en waarde te missen in werk.

Sterker nog, een VPRO tegenlicht aflevering over ‘ De Bullshitbaan’  schetste tot mijn verbazing dat 20% van de werkende mensen in het Westen het idee heeft dat wat ze doen helemaal geen zin heeft. De oorzaak hiervan? Volgens de Amerikaanse antropoloog David Graeber is dat “de almaar uitdijende bureaucratie in bedrijven, waar niets of niemand effectiever of productiever van wordt. Volgens Graeber is ook de managerscultuur van vandaag een nieuw feodaal systeem, waarbinnen topmanagers hun koninkrijkjes opbouwen onder de vlag van efficiëntie. De bouwstenen zijn nutteloze afdelingen waar mensen de weg kwijtraken.” Bron

Had ik dan ook een bullshitbaan?! Een bullshitbaan is niet iets objectiefs. Het is iets wat je zelf ervaart. Er bestaat geen formule die hier een antwoord op geeft. Ik had die formule ook helemaal niet nodig. Ik voelde aan alles dat ik zelf vond dat ik een bullshitbaan had. Ai, best pijnlijk maar toch ook wel een opluchting. Want het erkennen van het probleem biedt ook ruimte om ermee aan de slag te gaan.

Dus dat heb ik gedaan.  Samen met een coach ben ik gaan onderzoeken waarom ik die onrust in m’n baan voelde. Ook ben ik heel veel boeken gaan lezen om mezelf beter te leren begrijpen. Al doende dacht ik op een zeker moment, maar wacht eens even: het zou toch geweldig zijn als ik mensen net als ikzelf kan helpen om een baan te vinden waar ze wel op hun plek zitten?

Dat was het begin van The Jobfitters. Ik heb veel onderzoek gedaan en gebrainstormd met een ervaren loopbaandeskundige. Samen hebben we de online cursus Jouw Carriere Kompas ontwikkeld om mensen te helpen in hun zoektocht naar een baan waar zij voldoening uithalen. Een baan die niet aanvoelt als een bullshitbaan.

Nu jij! ik ben benieuwd of jij ook zo’n verhaal over jouw werk hebt. Deel jouw verhaal in het reactieveld hieronder.