Mariska (49) over haar carrièreswitch naar de politie

Gepost op:

24 januari 2022

Mariska is inmiddels 49 en heeft twee jaar geleden de switch gemaakt naar het politievak.  Een super gedurfde keuze en ook een keuze met behoorlijke impact op haar gezinsleven en financiële situatie. Toch heeft ze de stap gezet. Wat waren haar overwegingen en hoe ervaart ze het nu?

Beluister hier het gehele interview of lees de samenvattende blog hieronder.

Mariska, neem ons even mee in je overweging om de switch te maken van beleidsadviseur bij Gemeente Alkmaar naar het politievak.

“Vanaf mijn veertigste begon het bij mij een beetje te kriebelen. Wat voegt mijn werk nou toe maatschappelijk? Maak ik wel echt het verschil? Ik werkte wel in het publiek domein als beleidsadviseur en zat met mijn werk dus wel dicht tegen de maatschappij aan maar waar ging dat nou echt over? Er zaten vooral economische belangen achter maar echt van betekenis kunnen zijn en het effect zien op de mens, dat miste ik.

Toen ben ik aan het zoeken geweest: wat nu? Ik heb een studie gedaan als voedingsdeskundige en gewichtsconsulent, dan zit je al veel meer op ‘de mens’. Maar ook dat was het niet en uiteindelijk kwam ik toch weer terecht bij mijn oud liefde: de politie. Daar heb ik in 1994 stage gelopen en toen was ik eigenlijk al verkocht. Maar toen was het nog zo dat je met een hogere opleiding niet de straat op kon. Ik deed toen een HBO opleiding en moest een keuze maken: ga ik door op HBO-niveau of ga ik toch de straat op? Toen heb ik ervoor gekozen om door te gaan met mijn HBO opleiding. Maar het is altijd blijven kriebelen. En uiteindelijk in mijn zoektocht ‘waar kan ik van betekenis zijn?’ kwam ik dan toch weer uit bij de politie.”

Hoe heb je de switch gemaakt?

“Inmiddels was de maximale opleidingseis eruit en ook de leeftijdsgrens van 46 jaar was losgelaten en toen heb ik die stap gewaagd. Er zaten natuurlijk wel gevolgen aan mijn beslissing. Ik had een riant salaris en werkte maar 28 uur als beleidsadviseur. Het heeft heel wat rekenwerk gekost om te bepalen of ik de stap financieel wel kon maken. Daarnaast zouden de opleiding en de wisseldiensten natuurlijk ook nog andere gevolgen hebben voor mijn gezin, zoals in tijd en aandacht, en daarom hebben we er als gezin ook uitgebreid over gesproken. Ik heb 4 kinderen in de leeftijden van 16 tot 21 jaar, en die redden zichzelf al aardig, maar mijn man werkt ook fulltime, dus voor wat betreft het huishouden zou van iedereen een stapje extra vragen. Dit besluit is dus echt iets wat we met elkaar genomen hebben. Maar na lang wikken en wegen en met volledige steun van mijn gezin (ze zijn alle 5 supertrots en enthousiast!), heb ik toch die stap gezet.

In 2018 heb ik de switch voor het eerst ingezet. Ik heb toen bij de gemeente de stap gezet naar een relatief rustiger vak en had daar ruimte voor bezinning. Wat wilde ik met de rest van mijn carrière? Wat betekent zingeving voor mij? Waar krijg ik energie van? Waar kan ik het verschil maken? Dat was het startpunt van de switch. Ik ben gaan oriënteren en heb een loopbaancoach gesproken die echt een klankbord en spiegel was. Die wist ook heel goed aan te boren waar ik energie uit kreeg en waar ik juist energie lekte. Daarna ben ik gaan solliciteren bij de politie. Ik heb me toen stap voor stap voorbereid omdat het een heel intensief sollicitatietraject is. Stapje voor stapje groei je er dus ook in. En bij elk stapje heb ik mezelf ook afgevraagd of ik dit nog steeds wilde. En het is uiteindelijk een procedure van driekwart jaar geweest. Heel intensief, maar ook een geweldige ervaring waarin je ook veel over jezelf leert.”

Hoe ervaar je jouw impact als politieagent nu?

“Als agent ben je daar waar de emoties heel hoog oplopen. Je hebt te maken angst, verdriet, frustratie, woede. En ik merk dat ik daar op mijn best ben. Hier kan ik direct invloed uitoefenen met mijn ‘zijn’, een baken van rust zijn in chaos, en een oprecht luisterend oor bieden. Een groot deel van ons werk gaat over hulpverlening. Mensen die op een bepaald moment in hun leven op hun aller-kwetsbaarst zijn. En dáár mag ik dan bij zijn. Dat is heel intiem. Ik kom achter voordeuren en in situaties waar ik dingen hoor en zie, die een gewone burger in zijn leven nooit zal zien. Dat maakt dat ik dit werk als een voorrecht zie, en daar ga ik dan ook heel zorgvuldig mee om. Ik heb niet de illusie dat ik het leven van daders en slachtoffers weer op de rit kan krijgen, maar ik kan op zulke momenten wel even geven wat sommige mensen zo ontberen: rust, aandacht en vriendelijkheid. En misschien daarmee wel een nieuw inzicht, vertrouwen of kracht.”

Hoe ontdekte je bij jezelf dat je de kwaliteiten had om politieagente te worden?

“Nou, ik denk dat het moederschap mij daar heel veel in heeft geleerd. Want het moederschap verschilt eigenlijk niet zoveel van mijn vak. Het is ook mensen begeleiden, coachen, bijsturen en corrigeren, en dat wil ik doen vanuit vriendelijkheid, vanuit liefde. Vanuit positief bekrachtigen en liever niet vanuit straffen. “

Waarom ben je pas op 47ste op het punt gekomen dat je wist dat je de switch wilde maken?

“Ik denk dat dat gewoon een proces is.  Het is niet zo dat ik de afgelopen 25 jaar niks heb gedaan.  Behalve dat ik moeder ben geworden, heb ik ook heel veel verschillende dingen in mijn werk gedaan. En al die stappen hebben uiteindelijke geleid tot waar ik nu ben. Het werk bij de gemeente heeft mij zo ontzettend veel gebracht en ik was er eerder ook niet klaar voor geweest. Dit heeft echt zo moeten zijn.”

Wat voor type mens moet je zijn om geschikt te zijn voor het politievak?

“Er is niet een type mens bij de politie want de politie ambieert om een afspiegeling te zijn van de samenleving. Zoveel verschillende mensen als er zijn in onze samenleving zijn, zijn er dus ook bij de politie. En juist aan die diversiteit ontlenen we onze kracht. Wat ons wel onderscheidt, is moed; jij zet die stap naar voren, als de rest wegrent. En mensen willen helpen. Eerst de ander centraal zetten, voordat je aan je eigen belangen denkt. Geduld en kunnen luisteren is ook belangrijk. En niet meteen in de actiestand springen. Maar dat is een uitdaging voor de meeste agenten, want we zijn echte doeners. Als er namelijk iets gebeurt, dan rennen we vaak met z’n allen naar voren, maar soms is het ook goed om even de rust erin te brengen en gewoon eens af te wachten wat er nou eigenlijk gebeurt. Soms lossen dingen zich vanzelf op en vaak loopt het toch anders dan je in eerste instantie denkt. Dat is ook een aandachtspunt voor mij: niet meteen in de actiestand maar eerst even rust.”

Zijn er ook mindere kanten van het vak waar mensen zicht bewust van moeten zijn?

“Nou, ik spreek natuurlijk voor mezelf. Maar ik kom uit een solitaire functie. Nu werk ik in een team en mijn basisteam bestaat uit 160 mensen. En in principe moet je met al die mensen door een deur kunnen, want je weet nooit met wie je die ochtend, avond of nacht draait. Dus dat vraagt wel wat van je flexibiliteit en vaardigheid om met verschillende mensen om te gaan. Je moet volkomen op elkaar kunnen vertrouwen en natuurlijk handelen andere mensen niet altijd zoals jij zelf zou handelen. En soms handel je zelf niet zo handig.  Dus er wordt ook heel veel gesproken over je eigen acties en gedragingen. En dat vraagt natuurlijk behoorlijk wat incasseringsvermogen, maar vooral ook vermogen tot zelfreflectie. En de bereidheid om te veranderen. En niet alleen feedback ontvangen, maar ook constructief feedback geven is soms best een uitdaging.”

Hoe ziet je werkdag er nu uit?

“Ik werk in wisseldiensten. Er zijn drie diensten: ochtend-, avond- en nachtdienst. Dat is een schema van 6 weken.  Je weet maximaal 3 maanden van tevoren hoe je rooster eruit ziet. Dat vraag fysiek iets van je, maar ook sociaal. En natuurlijk ook de nodige aanpassingen thuis. Bijvoorbeeld dat de kinderen soms wat stiller moeten zijn en dat mijn man voor de maaltijden zorgt. Ik heb goede oordopjes gekocht en verduisteringsgordijnen. Ik zorg goed voor mezelf door echt goed te luisteren naar wat ik nodig heb. Ik gun het mezelf ook om voor te slapen en tot laat in bed te liggen bijvoorbeeld.”

Wat voor type carrièreswitchers zijn er bij de politie?

“Ik zie op de academie relatief weinig 18-jarigen en vooral veel zij-instromers. Die zijn grofweg in tweeën te verdelen. De ene helft komt al uit de hulpverlening, zoals uit de zorg, militairen, brandweer. En daarnaast veel zij-instromers met een geheel andere achtergrond, zoals ik, die  op zoek zijn naar meer betekenisgeving.  Er zitten aardig wat mensen ouder dan 35 op de academie. Daar was ik eigenlijk best verheugd over want ik kon maar weinig informatie vinden over zij-instromers op latere leeftijd. Het vak vraagt natuurlijk fysiek veel van je, dus dat vond ik ook nog wel spannend. Zou ik dat fysiek wel trekken, tussen al die jonkies? Zou ik niet de zwakste schakel zijn? Ik streef ernaar om aan de toetsen deel te nemen volgens de criteria voor dames < 29 jaar, en dat gaat gelukkig nog aardig, maar dat vraagt natuurlijk wel veel van je. Een hoop training om fit te blijven.”

Wat zou jij mensen aanraden die het politievak overwegen?

“Ga op zoek naar informatie. Bijvoorbeeld bij jullie, zoals ik destijds een jobcoach heb gesproken. En spreek met mensen die de stap hebben gemaakt.  En ik heb ook altijd twee thema’s die ik mezelf voorhoud bij dit soort vraagstellingen en dat is dat ik mijn hart wil volgen. Wat is nou eigenlijk wat mijn hart mij ingeeft (en niet mijn hoofd)? Marcus Aurelius heeft ook een mooie quote waarin hij zegt: ‘leef elke dag alsof het je laatste is’ Dat vind ik een mooie vraag om jezelf te stellen: wat zou jij morgen doen als je weet dat je niet heel lang meer hebt? Want dat antwoord komt vanuit het hart. En ja, ga rekenen. Heel simpel. Ga je toekomstig salaris als student berekenen op www.kombijde.politie.nl, check wat je werkelijk nodig hebt. En Laat het niet te lang knagen. Neem actie en wacht niet tot het knagende gevoel weggaat, want als dat zaadje eenmaal geplant is, gaat dat gevoel niet meer weg.”

Ben jij geïnspireerd door Mariska haar verhaal en wil jij nu ook een stap zetten naar meer voldoening en zingeving in je werk? Maar ben je nog zoekende wat dat precies zou moeten zijn? Bij The Jobfitters helpen we mensen met het maken van een carrièreswitch. Kijk bijvoorbeeld eens naar de online cursus Jouw Carrière Kompas. In deze cursus ontdek jij alles wat je nodig hebt om jouw volgende carrièrestap goed te kunnen bepalen.


Interessant? Deel de post!

Ben jij klaar voor een nieuwe richting in je carrière?

Download dit carrièreswitch stappenplan om vanaf nu meer voldoening uit je werk te halen.

Over de schrijver
Marjolein Broekhuisen
Aangenaam. Mijn naam is Marjolein Broekhuisen en ik ben initiatiefnemer van carrièreswitch platform The Jobfitters. Het is mijn missie om mensen te helpen een baan te vinden waar ze blij van worden. Met The Jobfitters wil ik mensen inspireren over wat er allemaal mogelijk is en praktische handvatten bieden om een switch te kunnen en durven maken. Ik werk samen met een specialistisch team om onze bezoekers en klanten te verrassen met informatieve en leuke content en relevante diensten voor als je een carrièreswitch overweegt.

Reacties (4)

  • Marianne Bestebreur

    Wat een inspirerend artikel over Mariska. Mijn “droombaan” was altijd werken als agent bij de politie. Inmiddels ben ik 20 jaar adviseur bij de gemeente waarvan de laatste 2 jaar senior (altijd in het sociaal domein). Toch heb ik besloten de stap te wagen en te solliciteren bij de politie, mede door dit artikel. Inmiddels ben ik er bijna, ik kan ieder geval mijzelf later niet verwijten dat ik mijn droombaan niet hebt proberen te verwezenlijken.
    Groet,
    Marianne (47 jaar).

  • Hoi,
    Erg leuk en herkenbaar verhaal van Mariska. Ik ben zelf ook student op de academie en wat ouder ( 45jr). Graag zou ik in contact komen met Mariska om ervaringen uit te wisselen, is dat mogelijk?
    Alvast bedankt!
    Groetjes Marike

    • Hi Marike, wat leuk dat je zelf ook begonnen bent op de Politie Academie! Ik heb aan Mariska jouw e-mailadres gegeven zodat zij eventueel met jou contact op kan nemen om een keer een kennismaking in te plannen:) Veel succes met je studie en verdere loopbaan!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *